زخم باز شده

امروز باید ثبت بشهاول به سلامتی تابستون قشنگی که گذشت دوم هم سلام میدیم به پاییز قشنگ..هم اول هفته ست هم یکم مهر ماهه هم شروع پاییز عزیزمه و هم وارد نیمه دوم سال شدیم، از صبح با اینکه شب کم و دیر خوابیدم یه انرژی مثبت و خوبی دارم و یجورایی سرخوشم :)از اینکه پاییز فصل منه که بگذریم کلاً امسال یجور خاصی عزیزه چون نی نی خواهری هم به دنیا میاد که از الان دلم جمع میشه از عشقش وقتی به وجودش حتی فکر میکنم.. من فکر میکنم توی همچین روزی حتماً باید بشینم و دودوتا چهارتا کنم با خودم، برنامه ریزی واسه نیمه دوم سال کنمو ببینم چقدر عقبمو تصمیمای مهم و عملی بگیرمو بسم الله گویان شروع کنم..خیلی کارا هست که میخوام انجام بدم اما همش فکر میکنم خب حالا که وقت هست و اونوقت به خودم اومدمو دیدم بابا نصفش که رفت مثل برق و بااااد نزارم نصفه دیگه شم الکی بگذره..نیمه اول سال واسه من سه تا ستاره میگیره که یکیش به خاطر سفر دوبی، دومی سفر اخیر شیراز که عالی بود و سومی هم واسه اینکه عقلم اومد سرجاشو در لحظه زندگی کدنو یاد گرفتمو واسه آینده بهتر هم تلاش میکنم، لحظه های شیرین زیادی با دوستام داشتم و کلاً اجاز ندادم غم زیاد بیاد سراغم..ایشالا که نیمه دومشم به خیر و خوشی و با اتفاقای خوب و سفرای ناااب سپری بشه..البته که خودمم بیکار نمیشینم و میدونم که باید برای رسیدن به خواسته هام تلاش کنم..عاقا فقط واسه من روز زخم باز شده...

خوبمدارم روی خودم کار میکنم، از همه لحاظورزش میکنم، غذای سالم میخورم، مراقب پوستم هستم و سعی میکنم در لحظه زندگی کنم و نگرانی ها رو یا حل کنم یا کنار بیام باهاشون، با دوستا و خونوادم وقت میگذرونم، سرکار هم با مسئولیت و تمایل بیشتری میرم و مطمئنم هیچ کسی توی دنیا نیست که توی زندگیش بالا پایین نداشته باشه و روزای بدی رو نگذرونده باشه.. واسه هممون هست و این طرز برخورد ما با مشکلاته که باعث میشه زندگیای متفاوتی داشته باشیمو درجه رضایتمون از خودمون و زندگیمون فرق کنه...خلاصه که دارم سعی میکنم شبای بلند پاییز رو یه جور خوب و مثبتی پر کنم و از اعتیاد به گوشی و نتم دست بردارم..  تو همین فکرا بودم که دو روز پیش سیم کارتم سوخت و اینترنتمم قطع شد چون روی خطم بود اما شاید باور نکنید که خوشحال شدم!! اول به خاطر اینکه سیم کارت 4جیم میدونستم تو راهه و دوم اینکه این در واقع یه دوری اجباریه و میتونم خودمو محک بزنم... اینجوری شد که من دو روزه اینترنت ندارم تو خونه و چنان آرامشی دارم که خدا میدونه، قطعاً که همه چیز رو میشه درست استفاده کرد اما خب دارم از اعتیاد به موبایل دست گرفتنو اینستا و تلگرام و گروههای دوستانه و فامیلی صحبت میکنم.میخوام راجع به دیشب بگم، راجع به مامان، که با اینکه اکثر شبها کنار هم هستیمو سریالای مشترکمونو میبینیم اما معمولاً من بیحوصله امو حرفی نمیزنمو اگه ام اون حرفی زخم باز شده...

خاله شدم .دخترک دلبرمون امروز 15 روزه شد.زندگیم کاملاً از ریتم اصلیش خارج شده، تقریباً یک ماهه باشگاه نرفتم، تایم خالی واسم نمیمونه که برم حموم حتی..با 9 روز تاخیر با دوستام تولدمو صورتی طور توی کافه جشن گرفتم و سی ساله شدم.هنوز هیچ کدوم از افراد خونوادم کادویی بهم ندادن و همچنان درگیر نی نی هستیم.چند روزه که ویروس گرفتم و دل درد و تهوع دارم که البته دکتر رفتم و در حال درمان هستم.پر از عشق دخترک شدم و اصلاً فکر نمیکردم اینقدر زیاد باشههه عشقش.. به قول یکی از دوستام خاله که بشی مادر میشی بی اونکه بچه ای به دنیا آورده باشی..دارم خودمو واسه سفر ترکیه با دوستم آماده میکنم و احتمالش هست تو هفته آینده بریم.آخر هفته هم وقت آرایشگاه دارم واسه اینکه دوباره موهامو بالیاژ کنماوضاع خوبه جز اینکه روی روال نیست و من از بی نظمی خوشم نمیاد.خدا رو شکربرچسب‌ها: روزمره های لی لی+ نوشته شده در دوشنبه سیزدهم آذر ۱۳۹۶ساعت 15:26 توسط لی لی | زخم باز شده...